Jaskra a zaćma

Jaskra to schorzenie oczu, które doprowadza do trwałego, nieodwracalnego uszkodzenia nerwu wzrokowego (neuropatii nerwu wzrokowego), a co za tym idzie do pogorszenia widzenia, a nawet do utraty wzroku.

Jaskra

Jaskra to schorzenie oczu, które doprowadza do trwałego, nieodwracalnego uszkodzenia nerwu wzrokowego (neuropatii nerwu wzrokowego), a co za tym idzie do pogorszenia widzenia, a nawet do utraty wzroku. Dokładna przyczyna jaskry pozostaje nieznana a choroba jest nieuleczalna. Jako główny czynnik rozwoju jaskry wymienia się podwyższone ciśnienie w gałce ocznej. Innym czynnikiem ryzyka jest wiek – u osób po 60. roku życia występuje sześciokrotnie wyższe prawdopodobieństwo rozwoju jaskry. Jaskra jest chorobą dziedziczną. Mimo, że nie można przywrócić utraconego wzroku, wczesne rozpoznanie i właściwe leczenie mogą potencjalnie opóźnić postęp jaskry. Ponieważ jest to choroba przewlekła, pacjent cierpiący na jaskrę może być leczony: farmakologicznie, czyli stosować krople do oczu i leki doustne, lub za pomocą zabiegów laserowych, tradycyjnymi metodami chirurgicznymi lub różnymi kombinacjami tych metod.

Dodatkowy problem pojawia się, gdy jaskrze towarzyszy zaćma. Lekarz, po wnikliwej analizie stanu zdrowia pacjenta, ustala najlepszą strategię postępowania: jedynie zabieg usunięcia zaćmy, jedynie zabieg przeciwjaskrowy lub jednoetapowe procedury łączone (zabieg usunięcia zaćmy wraz z zabiegeim przeciwjaskrowym).